90. urodziny Marii Rybickiej. W 1968 r. zostałem jej pacjentem, a 27 lat później kolegą. Upływa czas, a moja Pani Doktor się nie zmienia

Pracuje i nieustająco zgłasza uwagi w debacie o stanie zdrowia płocczan. Podczas jednej z wakacyjnych rozmów wyznała, że ma jeszcze kilka spraw do załatwienia.

Maria, a dla wielu z nas Marianna, Rybicka urodziła się 20 października 1935 roku w Częstochowie. 24 lata później ukończyła Wydział Lekarski Akademii Medycznej w Łodzi. Specjalistka pediatrii i medycyny sportowej. Przez wiele lat aktywna działaczka, w tym także przewodnicząca płockiej Ligi Kobiet Polskich. Od zawsze zaangażowana w pracę instytucji pomagających osobom niepełnosprawnym ruchowo. Organizatorka turnusów rehabilitacyjnych. Delegatka na okręgowe zjazdy lekarzy. Honorowa Radna Okręgowej Rady Lekarskiej w Płocku. W latach 2010-2014 przewodnicząca Komisji ds. Lekarzy Emerytów. Zrealizowała wówczas integracyjny projekt „Seniorzy”, obejmujący cztery sąsiadujące ze sobą izby: w Warszawie, Toruniu, Łodzi i Płocku.

Odznaczona samorządowym Złotym Medalem Honorowym oraz Medalem Pamiątkowym „Pro Masovia”, przyznawanym przez Marszałka Województwa Mazowieckiego. Autorka autobiograficznej książki „Śladami wysiedleń z terenu Żychlina podczas II wojny światowej 21-23.04.1940 roku”.

Zagorzała podróżniczka. Europę przejechała małym fiatem. Członkini Towarzystwa Naukowego Płockiego i sympatyczka Płockiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru. Wdowa. Mąż Stefan przez długie lata był prezesem Spółdzielni „Świt”. Matka dwóch dorosłych córek. Szczęśliwa babcia i prababcia.

---

Pani Doktor zamieszkała w Płocku w 1966 roku i szybko stała się jednym z najbardziej znanych pediatrów w mieście i okolicy. Od pierwszych dni po otwarciu nowej przychodni przyjmowała małych pacjentów przy Miodowej 2, a później także w Szkole Podstawowej nr 17. Kierowała poradniami: medycyny sportowej szpitala na Winiarach oraz rehabilitacyjnej Płockiego Zakładu Opieki Zdrowotnej przy Tysiąclecia 13.

Kilka lat temu Pani Doktor poprosiła mnie, abym nagrywał ludzkie głosy. Było to zaraz po rejestracji pierwszego rodzimego audiobooka „Manza” z tekstami przedwojennego lekarza Mieczysława Themersona, ojca Stefana. I w 2023 roku, z okazji Roku Wisławy Szymborskiej, zaprosiłem do teatralnego studia miłośników Melpomeny. Marianna Rybicka deklamowała wtedy limeryk o „juhasie z Pęksowego Brzyzku, (który) ujrzał przyszłość w proroczym błysku”.

Zielony atrament wiecznego pióra od sześciu dekad zapisuje historię choroby i zdrowia płockich maluchów i sportowców, a silny głos Pani Doktor Rybickiej wciąż apeluje o profilaktykę i rehabilitację. Warto słuchać autorytetów, które nie dają się zamknąć do lamusa. Warto spojrzeć, jak można aktywnie żyć, mimo upływającego czasu.

---

Katedralny chór dziewcząt i chłopców pod dyrekcją Anny Bramskiej zaśpiewał na zakończenie niedzielnej uroczystości „Życzymy, życzymy… i zdrowia, i szczęścia, i błogosławieństwa…”. Nucąc kolejne zwrotki, dziękuję Pani Doktor w imieniu pacjentów i lekarzy. Dziękuję za wszystko…

Jarosław Wanecki

Lekarz, prezes Płockiego Towarzystwa Przyjaciół Teatru.

Udostępnij artykuł: