Niech w to po raz pierwszy obchodzone święto brzmią nam w uszach słowa: „Nigdy więcej wojny!”

14 lutego 2025 r., po raz pierwszy w historii, obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej.

14 lutego 2025 r., po raz pierwszy w historii, obchodziliśmy Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej.

Sylwester Ziemkiewicz:

Ustawę ustanawiającą nowe święto państwowe Sejm – co bardzo ważne dla naszej Ojczyzny i pamięci o walczących za Nią Bohaterach – uchwalił jednogłośnie 9 stycznia 2025 r. Jak czytamy w preambule, celem inicjatywy było oddanie hołdu żołnierzom Armii Krajowej – „największej konspiracyjnej armii w podbitej przez Niemcy i Rosję Europie, armii, która jako zbrojne ramię Polskiego Państwa Podziemnego prowadziła bohaterską walkę o odzyskanie przez Rzeczpospolitą Polską suwerenności i niepodległości, a której żołnierze po II wojnie światowej byli prześladowani przez władze komunistyczne zależne od Związku Sowieckiego”.

Tomasz Kominek:

Już dwa lata temu odsłoniliśmy na terenie stadionu Stoczniowca w Radziwiu pomnik Armii Krajowej. Inicjatorami budowy pomnika byli płoccy żołnierze WOT – st. kpr Cezary Okraszewski i kpr Rafał Nagadowski, ale w tę piękną inicjatywę włączyło się bardzo wiele osób, nie tylko z Radziwia. Dla mnie osobiście było to przedsięwzięcie, które świadczy nie tylko o naszej polskości i przywiązaniu do wartości patriotycznych, ale także o odkłamywaniu historii, którą przez lata próbowała stworzyć na nowo propaganda komunistyczna. Dziś bohaterscy żołnierze Armii Krajowej doczekali się swojego święta i upamiętnienia, na jakie zasłużyli.

Sylwester Ziemkiewicz:

Zarówno budowa pomnika AK w Radziwiu (miałem zaszczyt być w komitecie honorowym jego powstania), jak i obchodzony od tego roku Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej są dla mnie ważne również w wymiarze osobistym. Zarówno moja babcia Marysia, jak i wielu członków mojej rodziny było żołnierzami Armii Krajowej. Niektórzy zapłacili za to najwyższą cenę, jak ciocia Elżbieta Kozanecka, pseudonim „Basia”. Pamiętam do dzisiaj, jak będąc jeszcze dzieckiem, często słuchałem opowieści mojej babci o drugiej wojnie światowej. Zawsze mówiła, że miałaby tylko takie jedno marzenie, aby nasze pokolenie uniknęło tragizmu wojny. 

Tomasz Kominek:

Nigdy więcej wojny! Bardzo bym chciał, zwłaszcza w obliczu trwającej tuż obok nas wojny w Ukrainie, żeby ten pomnik i to święto stały się symbolami dbania o pokój. Nic nie zostało nam dane raz na zawsze, dlatego musimy zrobić wszystko, by uchronić całe nasze i przyszłe pokolenie od tragizmu i okrucieństwa wojny. Musimy dbać o swoją Ojczyznę, zapewniać jej siłę i dostatek, chronić granic i tworzyć historię, której z dumą będą się uczyć nasze dzieci i wnuki.

Sylwester Ziemkiewicz

Od początku swojej drogi zawodowej związany jestem z samorządem. Swoją przygodę rozpoczynałem w gminie Radzanowo. Staż, praca urzędnicza, później przyszły wybory 2014 roku, kiedy to mieszkańcy wybrali mnie na urząd wójta gminy Radzanowo. W 2021 roku po tragicznej śmierci starosty płockiego Mariusza Bieńka, radni Rady Powiatu w Płocku wybrali mnie na urząd starosty. Swoją decyzję powtórzyli w 2024 roku, kiedy to po wyborach samorządowych powierzyli mi kierowanie powiatem płockim również w obecnej kadencji.

Tomasz Kominek

Zaczynałem od pracy w ubezpieczeniach. Działałem w radzie mieszkańców osiedla, później była Rada Miasta Płocka, w której jestem nieprzerwanie od 2014 roku. Swoją pracę zawodową również związałem z samorządem. Rozpoczynałem od Starostwa Powiatowego w Płocku, w którym to przebyłem drogę od szeregowego pracownika do dyrektora jednego w wydziałów. Po wielu latach pracy w starostwie powierzono mi prowadzenie płockiej delegatury Urzędu Marszałkowskiego Województwa Mazowieckiego. Tę funkcję pełnię do dziś.

Poglądy zawarte w felietonach, opiniach – nie ingerujemy w ich tematykę i treść – nie muszą odzwierciedlać stanowiska redakcji. Autorzy przedstawiają w nich swoje zdanie na różne tematy.

Udostępnij artykuł: